| |
Lied 105 |
| Vers 1: | Jakob is gekomen
diep in de woestijn,
om van God te dromen
en een kind te zijn.
|
| Vers 2: | Vluchtend voor zijn vader,
vluchtend voor het recht,
zag hij daar die ladder
loodrecht opgericht
|
| Vers 3: | en de hemelboden
gingen op en neer;
met gesloten ogen
zag hij daar de Heer,
|
| Vers 4: | met gesloten oren
hoorde hij zijn naam,
dat hij was geboren
om voor God te staan.
|
| Vers 5: | Zo is hij verenigd
met zijn voorgeslacht
en hij werd gereinigd
in de zwarte nacht,
|
| Vers 6: | toen hij lag te slapen
aan de hemelpoort,
God zal niet verlaten
wie Hem toebehoort
|
| Vers 7: | en Hij zal hem geven
kind aan huis te zijn,
overvloedig leven
diep in de woestijn.
|
| |
|
Lied 106 |
| Vers 1: | Jozef zoekt zijn grote broers,
alle tien zijn ze jaloers,
op zijn jas en op zijn dromen,
als ze Jozef aan zien komen,
wordt zijn mantel afgerukt.
Diep zit Jozef in de put.
|
| Vers 2: | Met een slavenkaravaan
moet hij naar Egypte gaan.
Alle dromen zijn vergeten,
heel veel kwaad wordt hem verweten.
Jozef die onschuldig is
komt in de gevangenis.
|
| Vers 3: | Lange jaren gaan voorbij,
maar de Heer is hem nabij.
Nieuwe dromen worden wakker
door de schenker en de bakker.
Maar de schenker, hij vergeet
al wat Jozef voor hem deed.
|
| Vers 4: | Farao hoog op zijn troon
droomt een wonderlijke droom.
Daarom laat hij Jozef komen
en dan worden alle dromen
van de koe en korenaar
en de maan en sterren waar.
|
| Vers 5: | God heeft alles omgekeerd,
Jozef wordt als vorst vereerd,
en het kwade valt in duigen
en de broers ze moeten buigen:
zo houdt God door Jozefs hand
't volk van Israel in stand.
|
| |
|
