| |
Lied 116 |
| Vers 1: | Herders, heb je 't wel verstaan:
Christus is geboren.
Herders, laat je schaapjes gaan,
hoor de englenkoren
zingen nu het hoogste lied:
God vergeet de mensen niet.
Laat je kudde alleen,
ga naar Bethlehem
ineen kribbe moet je zoeken
't kindje in de doeken.
|
| Vers 2: | Wijzen, heb je 't wel verstaan:
Christus is geboren.
Tussen zon en tussen maan
is zijn ster gaan gloren.
Trek nu naar dat verre land,
met geschenken in je hand.
Hoe de reis zal gaan
wijst de ster wel aan.
In een kribbe miet je zoeken
't kindje in de doeken.
|
| Vers 3: | Mensen, heb je 't wel verstaan:
Christus is geboren.
't Lieve leven vangt nu aan
voor wie hem behoren.
Want de vrede van de Heer
daalde op de aarde neer.
Wij zijn niet alleen,
ga naar Bethlehem heen.
In een kribbe moet je zoeken
't kindje in de doeken.
|
| |
|
Lied 117 |
| Vers 1: | De wijzen, de wijzen,
die gingen samen reizen,
vertrouwend op een koningsster,
zij wisten niet hoe ver.
|
| Vers 2: | Zij volgden het teken,
de dagen werden weken,
dan klopt een rijke karavaan
bij de paleispoort aan.
|
| Vers 3: | O koning wil ons horen:
er is een prins geboren,
in 't Oosten is zijn ster gezien,
staat hier zijn wieg misschien?
|
| Vers 4: | Herodes, hij hoorde
verschrikt naar deze woorden.
Een koningszoon bij mij in huis?
U bent beslist abuis.
|
| Vers 5: | De wijzen, de wijzen,
die moesten verder reizen,
de ster ging als een lichtend spoor
naar Bethlehem hen voor.
|
| Vers 6: | Zij hebben het gevonden
het kind door God gezonden,
Dat koning en dat knecht wil zijn
van ieder, groot en klein.
|
| Vers 7: | De wijzen, die weten
van sterren en planeten,
die baden nu in zonnelicht
en doen hun ogen dicht.
|
| |
|
