| |
Lied 126 |
| Vers 1: | Nu graf en steen getuigen,
dat Hij is opgestaan,
moet elke knie zich buigen
en alle harten juichen:
het nieuwe Rijk breekt aan.
|
| Vers 2: | Hoor hoe de vogels zingen
boven het open graf,
als eens, in den beginne,
toen God aan alle dingen
leven en adem gaf.
|
| Vers 3: | Nu is de dood gestorven,
de duisternis gezwicht.
God houdt zich niet verborgen,
Hij brengt op deze morgen
het leven aan het licht.
|
| |
|
Lied 127 |
| Vers 1: | Jezus deed de dood teniet.
Zing daarom het hoogste lied.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| Vers 2: | Vrouwen uit Jeruzalem,
kwamen vroeg en zochten Hem.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| Vers 3: | En hoe groot was hun verdriet,
want zij vonden Jezus niet.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| Vers 4: | Maar een engel sprak hen aan:
Die gij zoekt is opgestaan.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| Vers 5: | Denkt toch aan zijn eigen woord,
dat gij vroeger hebt gehoord.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| Vers 6: | Hij, die grote mensenzoon,
gaat door 't graf heen naar zijn troon.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| Vers 7: | Zoekt Hem bij de doden niet,
maar zingt mee het hoogste lied.
De Heer is waarlijk opgestaan,
halleluja!
|
| |
|
