| | Lied 212 | | Vers 1: | Toen Jona in de walvis zat,
diep in de zee beneden.
Toen Jonas in de walvis zat,
heeft hij tot God gebeden.
| | Vers 2: | Hij schreeuwde boven het water uit,
zijn roep klonk door de golven:
o God, de zee heeft mij tot buit,
ik ben al haast bedolven.
| | Vers 3: | Ik zit gevangen in een vis,
ik tast hier in het duister.
Er is geen hoop voor mij, hier is
geen mens die naar mij luistert!
| | Vers 4: | Toen Jona in de walvis zat,
zo hopeloos verlaten.
Toen Jona in de walvis bad,
trok God hem uit het water.
| | |
| Lied 213 | | Vers 1: | Eer zij God in onze dagen,
eer zij God in deze tijd.
Mensen van het welbehagen,
roept op aarde vrede uit.
Gloria in excelsis Deo.
| | Vers 2: | Eer zij God die onze Vader
en die onze Koning is.
Eer zij God die op de aarde
naar ons toegekomen is.
Gloria in excelsis Deo.
| | Vers 3: | Lam van God, Gij hebt gedragen
alle schuld tot elke prijs,
geef in onze levensdagen
peis en vree, kyrieleis.
Gloria in excelsis Deo
| | |
|
|
