| | Lied 223 | | Vers 1: | Nu moet gij allen vrolijk zijn,
de bomen zingen in de tuin,
het lege graf verzwijgt verzwijgt het niet,
de mond geopend voor een lied;
Halleluja! Halleluja! Halleluja!
| | Vers 2: | De boze woorden zijn verstomd,
de wereld die op adem komt,
juicht met de vogels in de lucht,
dat nu de nacht is weggevlucht;
Halleluja!
| | Vers 3: | Geen vlammend zwaard verspert de weg,
de engel die het voerde, zegt
dat alle leed geleden is,
en dat de Heer verrezen is;
Halleluja!
| | Vers 4: | O goede engel bij het graf,
de lente lost de winter af,
bewaak het jonge groen en wijs
de ingang van het paradijs:
Halleluja!
| | |
| Lied 224 | | Vers 1: | De vissers op het meer,
zij visten tevergeefs;
de dag kwam al in zicht,
de netten bleven leeg.
| | Vers 2: | De dag kwam al in zicht,
maar iemand op het strand riep:
Gooi de netten uit,
vis aan de rechterkant!
| | Vers 3: | De vissers op het meer,
gehoorzaamden die stem.
De netten stroomden vol,
en zij herkenden hem.
| | Vers 4: | De netten stroomden vol,
net als die andren keer.
Johannes riep het uit:
't Is Jezus! 't is de Heer.
| | |
|
|
