| |
Lied 224 |
| Vers 1: | De vissers op het meer,
zij visten tevergeefs;
de dag kwam al in zicht,
de netten bleven leeg.
|
| Vers 2: | De dag kwam al in zicht,
maar iemand op het strand riep:
Gooi de netten uit,
vis aan de rechterkant!
|
| Vers 3: | De vissers op het meer,
gehoorzaamden die stem.
De netten stroomden vol,
en zij herkenden hem.
|
| Vers 4: | De netten stroomden vol,
net als die andren keer.
Johannes riep het uit:
't Is Jezus! 't is de Heer.
|
| |
|
Lied 225 |
| Vers 1: | Gods adem die van boven kwam zet
hart en ziel in vuur en vlam en
opent ons de oren dat wij zijn
tongval horen.
|
| Vers 2: | De tongen zijn van wind en vuur,
het Woord is brandend van natuur,
het loopt door alle landen
en opent mond en handen.
|
| Vers 3: | Het Woord wordt wijd en zijd verstaan.
het trekt zich alle dingen aan.
het doet ons ademhalen
en maakt ons wel ter tale.
|
| Vers 4: | Luister, dat ademend geluid.
God zaait de wind des Geestes uit
om straks een storm te oogsten,
de lof des allerhoogsten.
|
| |
|
