| |
Lied 229 |
| Vers 1: | De vogels in de bomen,
zij zingen hun lied.
De vogels in de bomen
verzwijgen U niet.
Zij stijgen de hemel
een eind tegemoet
en brengen in beurtzang
hun Schepper een groet.
|
| Vers 2: | De engelen daarboven,
zij zingen steeds door.
De engelen daarboven,
zij zingen ons voor.
Zij loven de Heer
en wij zingen hen na:
Het ere zij God
in de gloria.
|
| Vers 3: | De mensen op de aarde,
zij krijgen pas stem
wanneer zij weer gaan zingen
ter ere van Hem,
die steeds met Zijn liefde
het leven bekroont,
en die op het lied
van zijn kinderen woont.
|
| |
|
Lied 230 |
| Vers 1: | De dag gaat nu bij ons vandaan,
hij vlucht achter de bomen;
De avondster is opgegaan:
de nacht zal spoedig komen.
|
| Vers 2: | Ook als de wereld donker ziet:
De Heer is in ons midden!
de duisternis verbergt Hem niet;
Hij hoort de kindren bidden.
|
| Vers 3: | Hij houdt het kwaad van ons vandaan,
bij hem zijn wij geborgen.
Wij kunnen rustig slapen gaan,
en wachten op de morgen.
|
| |
|
