| | Lied 307 | | Vers 1: | Jezus, diep in de woestijn,
eenzaam en vol vragen,
voerde daar een zware strijd
veertig lange dagen.
| | Vers 2: | Stenen nam hij niet voor brood,
Hij is niet bezweken,
ook al was de honger groot,
voor zijn tegenspreker.
| | Vers 3: | Alle rijkdom, alle macht
lagen in zijn handen,
als Hij maar een knieval bracht
voor zijn tegenstander.
| | Vers 5: | Jezus zei: Ik kniel niet neer,
want er staat geschreven:
Bidt alleen tot God de Heer,
dien hem heel je leven.
| | Vers 5: | Jezus, diep in de woestijn,
veertig lange dagen,
bleef het in de zware strijd
met Gods woorden wagen.
| | |
| Lied 308 | | Vers 1: | Johannes weet het ook niet meer
en hij laat vragen aan de Heer
of Jezus de Messias is,
of heeft hij zich vergist?
| | Vers 2: | Maar Jezus antwoordt op zijn vraag:
Kijk naar de tekenen van vandaag,
de kreupelen lopen door de straat,
de man die stom was, praat!
| | Vers 3: | De blinden, tastend langs de wand,
zij zien de zon, het groene land,
en de melaatsen, ver van huis,
komen genezen thuis.
| | Vers 4: | De hongerigen gaf Ik brood
en armen uitzicht in hun nood,
de doden slapen niet voorgoed,
zij hebben God ontmoet.
| | Vers 5: | Johannes, rietpluim in de wind,
het nieuwe Koninkrijk begint!
Er is een klein begin, meer niet;
geloof in wat je ziet!
| | |
|
|
