| | Lied 97 | | Vers 1: | In alle vroegte
raakt God de aarde aan
en zingt de groeve:
nu is de dood herroepen,
Christus is opgestaan.
| | Vers 2: | O Gij bevrijder,
legt Gij uw windsels af,
de specerijen,
de geur van dood en lijden,
de zwaarte van het graf?
Verheug u halleluja.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel,
verrezen, amen, amen.
| | Vers 3: | Gij maakt als eerste
een graf tot bruidsvertrek,
het licht is weerbaar,
de dood niet onomkeerbaar:
Gods Zoon is opgewekt.
| | Vers 4: | Met glans en glorie
getooid met morgenlicht
de Mens herboren,
nu gaan wij niet verloren,
God heeft ons opgericht.
Verheug u halleluja.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel,
verrezen, amen, amen.
| | Vers 5: | Die valt ter aarde
en sterft zoals het graan
zal zegen dragen,
een oogst van levensdagen
Christus is opgestaan.
| | Vers 6: | Wij zullen treden
op hoogten ongedacht
van licht en vrede,
de toekomst raakt het heden
tot alles is volbracht.
Verheug u halleluja.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel,
verrezen, amen, amen.
| | |
| Lied 98 | | Vers 1: | Nu graf en steen getuigen,
dat Hij is opgestaan,
moet elke knie zich buigen
en alle harten juichen:
het nieuwe Rijk breekt aan.
| | Vers 2: | Hoor hoe de vogels zingen
boven het open graf,
als eens, in den beginne,
toen God aan alle dingen
leven en adem gaf.
| | Vers 3: | Nu is de dood gestorven,
de duisternis gezwicht.
God houdt zich niet verborgen,
Hij brengt op deze morgen
het leven aan het licht.
| | |
|
|
