| | Lied 6 | | Vers 1: | Hoor, trouwe Vader, ons gebed,
zie op Uw zoon,
want Hij verliet de hemeltroon
om onze straf te dragen.
Wij bidden: schenk ons hier uw Geest
die schijnen doet
uw Woord, een lamp voor onze voet,
het licht voor alle dagen.
Geef aan uw knecht vrijmoedigheid
om naar uw wil te preken
en laat hem, door uw hand geleid,
de volle waarheid spreken,
rust hem zo toe, dat hij ons weidt
en niets ons zal ontbreken.
| | Vers 2: | "Drie‰nig God, genadig Vorst,
U die ons ziet
en luistert naar gebed en lied,
kom ons verstand verlichten.
Geef ons ook inzicht in uw Woord,
een open oor,
een hart dat graag uw wetten hoort,
om zich ernaar te richten.
Verkondig Hem die overwon
en satan kwam onttronen;
schenk levend water uit uw bron
dat helder toe komt stromen,
laat blinkend als de zomerzon
uw boodschap tot ons komen."
| | |
| Lied 7 | | Vers 1: | "Mijn ziel verheft Gods eer;
mijn geest mag blij den Heer
mijn Zaligmaker noemen,
die, in haar lage staat,
zijn dienstmaagd niet versmaadt,
maar van zijn gunst doet roemen."
| | Vers 2: | "Om wat God heeft gedaan
zal elk geslacht voortaan
alom mij zalig spreken;
o groot geheimenis
dat mij geschonken is.
Zijn almacht is gebleken."
| | Vers 3: | Hoe heilig is zijn Naam!
Laat volk bij volk te zaam
barmhartigheid verwachten,
nu Hij de zaligheid
voor wie Hem vreest, bereidt
door al de nageslachten.
| | Vers 4: | "Des Heren kracht is groot;
zijn arm verstrooit, verstoot
die hoog zijn in hun ogen.
Hun tronen zijn niet meer,
maar gunstrijk wil de Heer
eenvoudigen verhogen."
| | Vers 5: | De Heer vervult met goed
uit 's hemels overvloed
der hongerigen monden.
Hij ziet geen rijken aan,
maar heeft met al hun waan
hen ledig weggezonden.
| | Vers 6: | Hij trok Zich Isrel aan,
Hij laat niet hulploos staan
die Abrams troost verwachten.
Groot en in eeuwigheid
is Gods barmhartigheid
voor duizenden geslachten.
| | |
|
|
