| | Lied 31 | | Vers 1: | Daar komt de man uit Anatoth,
hij deelt de woorden uit van God:
Hoor het woord des Heren,
wij moeten ons bekeren.
Maar niemand luistert naar zijnstem,
in heel Jeruzalem.
| | Vers 2: | Het volk is doof, het volk is blind,
het slaat de woorden in de wind:
hoor het woord des Heren:
wij moeten ons bekeren!
Voor vreemde goden knielt het neer;
vergeten is de Heer.
| | Vers 3: | Waarom, o volk van Israël,
waarom is God niet meer in tel?
Hoor het woord des Heren:
wij moeten ons bekeren!
Hij die ons riep in de woestijn,
wil onze Vader zijn!
| | Vers 4: | De kruik breekt stuk, de kruik breekt stuk,
de scherven brengen geen geluk:
hoor het woord des Heren:
wij moeten ons bekeren!
Jeruzalem zal ondergaan.
Er is geen redden aan.
| | Vers 5: | Daar komt de man uit Anathoth,
hij deelt de woorden uit van God:
hoor het woord des Heren:
wij moeten ons bekeren.
Maar niemand luistert naar zijn stem,
in heel Jeruzalem.
| | |
| Lied 32 | | Vers 1: | Het is Gods goedheid en geduld,
dat wij niet omgekomen zijn.
Ons leven is vernieuwd en rein
en van Gods gunst vervuld.
| | Refrein | Hoe vriendelijk zijn over ons,
o HERE, uw gedachten.
Hoe goed is het, HEER, uw gena
in stilheid te verwachten.
| | Vers 2: | Nooit heeft God van zijn woord berouw.
Steeds nieuw is zijn barmhartigheid,
die elke morgen ons verblijdt.
- Hoe heerlijk is uw trouw.
| | Refrein | Hoe vriendelijk zijn over ons,
o HERE, uw gedachten.
Hoe goed is het, HEER, uw gena
in stilheid te verwachten.
| | Vers 3: | Nu zing ik: HEER, Gij zijt voor mij
een rijk bezit, mijn vaste hoop.
En op de weg, waarlangs ik loop,
weet ik U zeer nabij.
| | Refrein | Hoe vriendelijk zijn over ons,
o HERE, uw gedachten.
Hoe goed is het, HEER, uw gena
in stilheid te verwachten.
| | |
|
|
