Jezus Sirach 20
20 Spreken en zwijgen
Een terechtwijzing komt soms niet op het juiste moment en wie dan zwijgt, is verstandig.  Het is beter terecht te wijzen dan tekeer te gaan  en degene die zijn schuld erkent wordt voor schade behoed.  Als een castraat die een meisje wil ontmaagden, zo is degene die het recht geweld aandoet.  Menigeen die zwijgt wordt voor wijs gehouden en menigeen maakt zich gehaat door veel te praten.  Menigeen zwijgt omdat hij geen antwoord heeft en menigeen zwijgt omdat hij zijn tijd kent.  Een wijs mens zwijgt tot het goede moment gekomen is, maar zwetsers en domme mensen lopen aan het goede moment voorbij.  Wie veel praat wordt verafschuwd en wie zich gezag aanmatigt maakt zich gehaat.  In ongeluk ligt voor een mens soms geluk en een buitenkansje kan verlies voor hem betekenen.  Er zijn geschenken die u niet baten en er zijn geschenken die u dubbel worden terugbetaald.  Er bestaat vernedering als gevolg van roem en er zijn ook mensen die na de vernedering het hoofd weer opheffen.  Sommigen kopen veel voor weinig geld, en anderen betalen zeven maal te veel.  "De wijze maakt zich door zijn woorden bemind; de vriendelijkheden van de dwazen gaan verloren."  Een geschenk van een onverstandig mens brengt je geen baat, want het ene ding dat hij geeft, zien zijn ogen in veelvoud.  "Hij geeft weinig en heeft veel aan te merken en hij zet een mond op als een omroeper; vandaag leent hij uit en morgen vraagt hij terug: afschuw verdient zo iemand!"  "De dwaas zegt: `Ik heb geen vriend en mijn goede daden worden niet gewaardeerd; wie mijn brood eten hebben een valse tong.'"  Hoe vaak zullen velen om hem lachen!  "Uitglijden op de vloer is beter dan uitglijden met de tong; zo komen de slechte mensen binnenkort ten val."  "Als een onaangenaam persoon, zo is een verhaal op een verkeerd moment; men hoort het telkens weer uit de mond van onbeheerste mensen."  Een spreuk uit de mond van een dwaas wordt met minachting ontvangen, omdat hij haar nooit op het juiste moment laat horen.  Menigeen wordt door armoede van het kwade weerhouden en zijn rust wordt niet door wroeging gestoord.  Menigeen richt zichzelf te gronde door valse schaamte en gaat door zich onverstandig voor te doen verloren.  Menigeen doet uit schaamte zijn vriend een belofte en maakt hem nodeloos tot zijn vijand.  "Een leugen is een schandvlek op een mens; men hoort ze telkens weer uit de mond van onbeheerste mensen."  Een dief is te verkiezen boven iemand die voortdurend liegt, maar de ondergang is het erfdeel van beiden.  Het gedrag van een leugenaar is iets onterends en zijn schande blijft voortdurend bij hem.  Wie wijs is in zijn woorden brengt zichzelf vooruit en een verstandig mens geniet de gunst van de notabelen.  Wie het land bewerkt verhoogt zijn oogst en wie de gunst van de notabelen geniet, kan het onrecht goedmaken.  Giften en geschenken verblinden de ogen van de wijzen en houden hun terechtwijzingen in de mond als een muilkorf.  Wat voor nut hebben verborgen wijsheid en een onzichtbare schat?  Beter een mens die zijn dwaasheid verbergt dan een mens die zijn wijsheid verbergt. 

21 Vlucht voor de zonde
Mijn kind, heb jij gezondigd? Ga er dan niet mee door en bid ook om vergeving voor je vroegere zonden.  Vlucht voor de zonde als voor een slang, want als je in haar nabijheid komt, bijt ze je. Haar tanden zijn leeuwentanden, die mensenlevens vernietigen.  Alle onrecht is als een tweesnijdend zwaard: de wond die zij slaat is ongeneeslijk.  Bluf en brutaliteit richten de rijkdom te gronde: daardoor wordt het huis van de hoogmoedige verwoest.  Het smeekgebed van de arme gaat van zijn mond naar Gods oren en zijn oordeel komt met spoed.  Wie afkerig is van een terechtwijzing loopt in het voetspoor van de zondaar, maar wie de Heer vreest bekeert zich in zijn hart.  Een opschepper valt al spoedig op: wie verstandig is kent hem aan zijn ontsporingen.  Degene die zijn huis bouwt met geleend geld is als iemand die stenen bijeenbrengt voor zijn graf.  De buit van de zondaars is als een stapel vlas en hun einde is een vlammend vuur.  De weg van de zondaars is effen, vrij van stenen, maar aan zijn einde ligt de kuil van het dodenrijk. 

De wijze en de dwaas
Wie de Wet naleeft begrijpt haar betekenis en de volmaakte vrees voor de Heer is wijsheid.  Wie niet scherpzinnig is, laat zich niets leren, maar er is een inzicht dat veel bitterheid brengt.  De kennis van de wijze is als een overvloed van water en zijn raad is een bron van leven.  Het innerlijk van de dwaas is als een gebroken kruik: het kan geen enkele kennis bevatten.  Als een verstandig man een wijs woord hoort, prijst hij het en voegt er nog een bij, maar als een losbol het hoort, staat het hem niet aan en werpt hij het achter zijn rug.  Het betoog van een dwaas is als een last onderweg, maar op de lippen van een verstandig man ligt bekoorlijkheid.  Wat uit de mond van de wijze komt wordt in de vergadering op prijs gesteld en zijn woorden worden ter harte genomen.  De wijsheid van een dwaas is als een bouwval en de kennis van de onverstandige is wartaal.  Voor de dwaas is onderwijs een keten aan zijn voeten en als een handboei aan zijn rechterhand.  Een dwaas lacht luidkeels, maar een man met inzicht glimlacht hoogstens.  Voor een verstandig man is onderwijs als een gouden sieraad en als een armband aan zijn rechterarm.  Een dwaas rent haastig een huis binnen, maar een levenswijs man blijft bescheiden wachten.  Een onverstandig man gluurt aan de deur het huis binnen, maar een welopgevoed man blijft buiten staan.  Een onbeschaafd mens luistert aan de deuren, maar voor de verstandige is dat een zware schande.  De lippen van de praters vertellen maar raak, maar de woorden van verstandige mensen worden gewogen.  De dwazen dragen het hart op de tong, maar de wijzen dragen hun tong in hun hart.  Als een goddeloze zijn tegenstander vervloekt, dan vervloekt hij zichzelf.  De roddelaar maakt alleen zichzelf vuil en hij wordt in zijn omgeving verfoeid.